โรงแรมนรก [ 2500 ] ( 1 DVD )

เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2564 เนื่องในวันคล้ายวันเกิดปีที่ 113 ของผู้บุกเบิกวงการภาพยนตร์ไทยสู่สากล รัตน์ เปสตันยี หอภาพยนตร์ (องค์การมหาชน) เปิดห้อง Clubhouse เพื่อร่วมแบ่งปันประสบการณ์การชม “โรงแรมนรก (2500)” ผลงานของ รัตน์ เปสตันยี ที่ใครต่อใครก็บอกว่า “มาก่อนกาล” และได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกภาพยนตร์ของชาติ เมื่อปี 2554 เปิดวงสนทนาโดย ประวิทย์ แต่งอักษร นักวิจารณ์ภาพยนตร์, ศาสวัต บุญศรี อาจารย์ประจำคณะเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยศิลปากร, ออกัส เปสตันยี หลานของรัตน์ เปสตันยี และทีมงานหอภาพยนตร์ นำโดย ชลิดา เอื้อบำรุงจิต, ก้อง ฤทธิ์ดี และ พุทธพงษ์ เจียมรัตตัญญู

 

 

 

โรงแรมนรก เล่าเรื่องเหตุการณ์หนึ่งวันหนึ่งคืนในโรงแรมในชนบทชื่อ “โรงแรมสวรรค์” เมื่อชายหนุ่มชื่อ ชนะ (ชนะ ศรีอุบล) เช็คอินเข้าพักและพบว่าโรงแรมแห่งนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา ที่มีบุคลิกทั้งตลกขบขัน เอะอะมะเทิ่ง ยียวนกวนโมโห จนกระทั่งหญิงสาวคนหนึ่งเดินทางมาถึงและแนะนำตัวเองว่าชื่อ เรียม (ศรินทิพย์ ศิริวรรณ) นำพามาสู่เรื่องราวลึกลับ ตึงเครียด และคาดเดาไม่ได้

 

 

 

ผลงานชิ้นเอกของ รัตน์ เปสตันยี ที่ได้ชื่อว่าล้ำสมัย กล้าหาญในการเล่าเรื่อง แตกต่างจากหนังไทยยุคเดียวกันทั้งในเชิงศิลปะ ทัศนคติ การถ่ายทำ และเทคนิคการเล่าเรื่อง อย่างการสร้างสถานการณ์คับขันในพื้นที่เดียวตลอดเรื่อง ซึ่งไม่พบเห็นบ่อยนักในหนังไทย ที่ยังคงความสดใหม่และชวนให้ค้นหาความหมายอยู่จนทุกวันนี้

 

 

 

ประวิทย์ แต่งอักษร เล่าว่าตนรู้จัก โรงแรมนรก ขณะที่กำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษา จากคอลัมน์ตอบจดหมายของ อ.กิตติศักดิ์ สุวรรณโภคิน ในนิตยสารสตาร์พิคส์ ซึ่งมักจะกล่าวถึงภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่บ่อยครั้ง ทำให้เกิดความสนใจใคร่รู้เพราะเพียงแค่ชื่อก็ชวนพิศวงแล้ว แต่ในยุคนั้นก็ไม่สามารถจะหามาดูได้ จนกระทั่งในปี 2538 มูลนิธิหนังไทยได้นำมาจัดฉายในกิจกรรม “ทึ่ง! หนังไทย” จึงมีโอกาสได้รับชม ซึ่งทำให้ช่วยเปิดโลกทัศน์ภาพยนตร์ไทยโบราณเป็นอย่างมากว่ามีผลงานที่ล้ำยุคล้ำสมัยเช่นนี้อยู่ และที่น่าทึ่งยิ่งขึ้นอีกคือ ในบริบทปี 2538 ภาพยนตร์ไทยส่วนมากยังใช้การพากย์เสียงทับ แต่ โรงแรมนรก เป็นภาพยนตร์ที่บันทึกเสียงจริงขณะถ่ายทำ ซึ่งสร้างความรู้สึกที่สมจริงสมจังมากกว่า

 

 

 

ประวิทย์ ยังให้ความเห็นว่า การที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกเรียกว่า “มาก่อนกาล” เป็นเพราะเมื่อแรกฉายคนดูซึ่งถือเป็นผู้ชี้เป็นชี้ตายในความสำเร็จของภาพยนตร์อาจตาไม่ถึง หรือมีต้นทุนทางศิลปะไม่พอ จึงเพิกเฉยงานอย่าง โรงแรมนรก แต่เมื่อได้รับการนำมาฉายใหม่ในวันที่คนดูพร้อม มีการรับรู้ในด้านศิลปะมากขึ้น จึงรู้สึกว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ทันยุคทันสมัย และเมื่อมองในบริบทของภาพยนตร์ในยุคเดียวกัน โรงแรมนรก เน้นการสื่อสารด้วยภาษาภาพเป็นอย่างมาก เช่น ฉากปรากฏตัวของผู้ร้ายที่มีการเล่นกับแสงเงา ต่างจากเรื่องอื่น ๆ ที่จะเน้นไปที่การแสดงของนักแสดง โดยใช้เทคนิคการตัดต่ออย่างธรรมดา จึงเป็นเหตุให้ได้รับการกล่าวขานว่า “มาก่อนกาล”